renskemarijeinoeganda.reismee.nl

sneeuw

Mzungus have a watch, African have the time. Maar ook al hebben ze hier in Afrika de tijd, voor ons is de afgelopen tijd voorbij gevlogen! De laatste anderhalve week hebben we het druk gehad op ons project. Het personeel wil zo graag nog van alles van ons leren, dat we ook in het weekend en ’s avonds nog allerlei werkbladen en knutselactiviteiten aan het voorbereiden zijn. En dus was onze safari afgelopen weekend een welkome afwisseling!

Met drie andere vrijwilligers zijn we drie dagen naar Queen Elisabeth National Park geweest. Het park ligt op zo’n zes uur rijden van Kampala. Waar we in de stad genieten van de chaos en drukte op straat, genoten we onderweg van prachtige valleien met theeplantages, de vele bananenbomen, al het andere groen en vooral ook van de rust. We hebben twee nachten in een soort hostel geslapen, met een supermooi uitzicht over een van de grote meren van het park. Zaterdagochtend vroeg hebben we een gamedrive gedaan. Op safari gaan is altijd een kwestie van geluk hebben en wij hadden het! We hebben olifanten, leeuwen, buffels en veel andere kleinere dieren van dichtbij gezien. Op de terugweg werd onze bus zelfs even ingesloten door een groep olifanten met kleintjes.

In de middag hebben we een boottocht gedaan over een van de grote meren. Nijlpaarden zitten overdag in verband met hun dunne huid, vaak in het water. Je ziet dan niet meer dan de bovenste helft van hun kop. Maar ook nu waren we de lucky ones! We zagen het ene na het andere nijlpaard op de kant. Wat een kolossale beesten! We hebben ook nog wat krokodillen gespot en hebben verder genoten van de geweldige omgeving, een vissersdorpje, de vissersbootjes en ook van elkaar, want wat een gezellig groep hadden we!

Zondagochtend zijn we vroeg opgestaan voor een chimptrekking. Al na een uur (dat is betrekkelijk snel) kwamen we in de buurt van de chimpansees. Supergaaf om in de jungle te lopen en de chimps aan elkaar de horen roepen! Wat een geweldig geluid. Toen we de groep gevonden hadden, zijn we een uur gebleven om ze te observeren. Daarna zijn we door het prachtige regenwoud terug gelopen om midden in de theeplantages te eindigen! We hebben een heerlijk weekend gehad.

Maandag hebben we nog een normale dag gehad op ons project. En toen dinsdag, een dag om niet snel te vergeten. De ochtend verliep eigenlijk heel normaal. De lunch was een feestje. Na vier weken pocho met bruine bonen, werd er nu als afscheid speciaal voor ons gekookt: aardappels, rijst, matoke, groente, vlees en avocado. Wat een feestmaal! ’s Middags hadden we eerst een evaluatie met onze coördinator van Doningoood en de mensen van ons project. Voor daarna hadden we een spelletjesmiddag met Hollandse spelletjes als koekhappen, zaklopen en spijkerpoepen voorbereid. Dit is helaas in het water gevallen. Want dachten we de afgelopen weken wel wat regen gehad te hebben, gistermiddag hadden we noodweer. Meer dan een uur lang heeft het ontzettend hard onafgebroken geregend, gehageld en geonweerd. Door de hagel heeft het zelfs wit gezien, waarop de staff van ons project ‘Whooh, snow!!!’ riep. Voor Oegandese begrippen was dit dus ook heftig weer. Helaas dus geen spelletjes buiten. Delen van het terrein stonden blank en de slippertjes van de kinderen dobberden de hele tuin door. We zaten dus noodgedwongen met z’n allen binnen, waar het doordat de stroom uitgevallen was erg donker was. Sommige kinderen waren zo bang van het donker en het onweer dat ze huilden.

De spelletjes hebben we uiteindelijk maar aan het personeel uitgelegd, zodat zij het later met de kinderen kunnen doen. De spelletjes moesten natuurlijk wel even getest worden, wat vooral bij het spijkerpoepen tot veel hilariteit leidde. Nadat we met de kinderen Hollandse pannenkoeken gegeten hadden, had de directeur met het personeel een soort afscheidsceremonie voor ons voorbereid. We kregen zo veel lovende woorden te horen, dat we er verlegen van werden. Als dank hebben we allebei een Afrikaanse rok en ketting gekregen. En nadat ook wij onze cadeautjes gegeven hadden en er gebeden was, was het echt tijd om afscheid te nemen van iedereen. We weten niet in hoeverre de kinderen begrepen hebben dat het onze laatste middag was, maar door het noodweer, het pannenkoeken eten en de afscheidsceremonie was het wel een heel andere middag dan anders!

Kampala is vies en stoffig. Na regen is het minder stoffig, maar des te viezer. Terug op de bodaboda zagen we wat het heftige weer van eerder op de middag had aangericht. De onverharde wegen, in de buurt van ons project, waren erg slecht begaanbaar, maar ook op de grote geasfalteerde weg was het chaos. Veel stenen, puin en afval op de weg. Kampala is gebouwd op zeven heuvels. Op het laagste punt van de heuvel waar ons project ligt, was de weg over een afstand van zo’n 200 meter, helemaal ondergelopen. Het water stroomde behoorlijk hard en er waren draaikolken met afval. Het leven in Kampala speelt zich grotendeels buiten af en het was dan ook triest om onderweg alle verkopers hun boeltje weer bij elkaar te zien rapen.

En nu typen we onze laatste blog vanuit Oeganda. We worden pas aan het eind van de middag opgehaald, dus we hebben nog een rustig dagje thuis. We hebben een beetje een dubbel gevoel. Natuurlijk zijn we blij dat we de komende dagen iedereen in Nederland weer zien en dat we kunnen vertellen wat een onwijs mooie tijd we hier hebben gehad. Maar aan de andere kant voelde het vanmorgen ook zo vreemd niet naar ons project te gaan. We missen de kinderen nu al!

Voor iedereen die ons/ons project gesponsord heeft: we hebben de afgelopen vier weken goed rondgekeken en gevraagd waar behoefte aan is op ons project. We hebben met de directeur van het project en onze coördinator van Dooingoood afspraken gemaakt over de donatie. Grotere donaties gaan via de Doingoood foundation, zodat er controle op is, waar het geld aan besteedt wordt. Als we terug zijn in Nederland houden we jullie via de mail op de hoogte.

Een losse nagel omdat je vinder klem zat tussen een klaptafeltje, twee dagen dikke vrienden met de wc, een blauwe knie omdat je bodaboda tegen een matatu aanrijdt en een ‘waterbed’ omdat het dak van ons hutje niet bestand was tegen zoveel regen………………het valt allemaal in het niet bij het enorme genieten wat we hier gedaan hebben. De liefde en betrokkenheid waarmee het personeel voor ‘onze’ kindjes zorgt, alle glimlachen en knuffels die we van de kinderen hebben gehad, de dankbaarheid van het personeel voor onze komst, maar ook de chaos in het verkeer en het onlogisch denken en handelen van Oegandezen, wat steeds weer voor een glimlach op ons gezicht zorgt en natuurlijk de gezellige vrijwilligers waarmee we hier waren. We hebben nog nooit zo vaak Weebale (Luganda voor dankjewel) en thank you gezegd. We hebben genoten!!

Weebale voor jullie voor het ‘meereizen’!

Lieve groetjes,

Renske en Marije

Reacties

Reacties

janny vd waals

Geweldig meiden, dank voor jullie verslagen. Jullie hebben genoten.
Goeie terug reis en tot snel.

Corrie schut

Hallo Renske en Marije,
Jullie hebben genoten van jullie reis en wij van jullie mooie verhalen.
Hartelijke groet.

Ingrid

Wat heb ik genoten van jullie verhalen en wat hebben jullie daar geweldige dingen gedaan. Het zal wel weer even wennen zijn zonder ' jullie' kinderen. Zij en de leiding zullen jullie ongetwijfeld ook missen.
Bedankt !!!!

Wendy en Britt

Wat een geweldige verhalen weer..!! En wat zijn jullie een mazzelkonten met al die dieren die jullie gespot hebben..!! Wij zijn wel een beetje jaloers hoor..!! Ook op die pannenkoeken trouwens... ;)
Bedankt voor jullie enthousiaste verhalen zodat we lekker mee konden genieten van jullie fantastische reis en jullie mooie en indrukwekkende ervaringen . We komen binnenkort wel een keer foto's kijken en de rest van de verhalen horen.. Veel liefs van Britt en Wendy

Coby

Hoi meiden,

Als jullie mijn reactie lezen, zijn jullie al weer terug in Nederland.
Wat een mooie en bijzondere ervaring zal dit voor jullie zijn, jullie mogen trots zijn op jezelf dat jullie dit gedaan hebben. Petje af.
Ik vond het leuk om via jullie blog op de hoogte te blijven van jullie avonturen.
Succes met "landen"in het Nederlandse ritme van alle dag.

Groetjes,
Coby

Martine

Hoi lieve Renske en Marije,

Wat heerlijk dat jullie het zo fantastisch hebben gehad. Zo te lezen is het een geweldige ervaring en avontuur geweest. Ik vind het bewonderenswaardig. Wat jullie de afgelopen vier weken voor de kinderen en het personeel hebben gedaan is echt fantastisch. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om afscheid te moeten nemen.
Jullie safari ervaringen zijn ook geweldig. Wat een hoop dieren en natuur hebben jullie gezien. Het klinkt wederom ook als een super ervaring.

Ik verval een beetje in superlatieven ;-), maar volgens mij zijn ze meer dan terecht. Fijn dat jullie het zo fantastisch hebben gehad. We zien elkaar (denk ik) op de familiedag en dan hoor ik graag jullie verhalen en foto's.

Goede reis naar huis!

Liefs, Martine

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!